Alles wat vanzelfsprekend scheen
Alles wat vanzelfsprekend scheen
ontglipt mij keer op keer
de geest ziet wel een mogelijkheid
het lichaam kan niet meer
het leven wordt zo pijnlijk zwaar
eenzijdig en beknot
beheerst door leed en ongemak
wat is dit voor een lot?
Toch wordt het verlangen niet gestild
te leven ...,er te zijn
voor ieder die mij dierbaar is
ondanks verdriet en pijn
Een tweespalt diep van binnen
een niet te ontwarren knoop
het trekt mij heen en weer
tussen vrees en hoop.
Maar ik ben niet alleen
GOD HELPT MIJ HIER DOORHEEN.
Maak jouw eigen website met JouwWeb