Twee korte overwegingen van Henri Nouwen

 

Dit is wat Jezus bedoelt als Hij zegt dat je je kruis op moet nemen.

Hij spoort je aan om je eigen lijden onder ogen te zien en te aanvaarden,

en het vertrouwen te hebben dat daarin jouw weg naar verlossing ligt.

Je kruis opnemen betekent allereerst: je verzoenen met je gewondheid

en van daaruit je eigen waarheid te ontdekken.

In de wereld is veel pijn en lijden.

Maar het moeilijkst te verdragen is die van jezelf.

Als je je eigen kruis opneemt, zal je ook duidelijker zien dat andere mensen

ook een kruis hebben te dragen, en je zult hen kunnen helpen op hun eigen

weg naar vreugde, vrede en vrijheid. 


Bij jezelf kunnen, stil zijn en bidden is vaak de beste manier om tot

zelfinzicht te komen.

Niet omdat daardoor de knopen in ons leven worden ontward, maar 

omdat we daardoor in aanraking komen met de heilige kern van ons

bestaan, daar waar God woont.

Die kern mag je niet analyseren.

Daar past alleen aanbidding, dankzegging en lofprijzing.


Liefhebben

 

Ooit zul je zo vrij zijn dat je belangeloos lief hebt

zonder iet terug te vragen.

Ooit zul je ook vrij zijn

om belangeloze liefde te ontvangen

Trouw aan de liefde

 

De liefde die God in je legt, is duurzaam.

Je mag zeggen dat de duurzaamheid

van jouw liefde een godsgeschenk is.

Jij kunt die duurzame liefde aan anderen geven.

Als anderen ophouden met hun liefde voor jou,

hoef jij nog niet op te houden met jouw liefde voor hen.

Vanuit menselijk gezichtspunt moet er misschien wat

veranderen.

maar vanuit goddelijk gezichtspunt

kun je trouw blijven aan je liefde.

 

Henri Nouwen (1932-1996)

uit Binnen geroepen, een persoonlijk dagboek, Lannoo

 

Een blijvende opdracht

Verzoening is veel meer dan iets eenmaligs waarmee je een conflict

oplost en vrede sticht.

Mensen met elkaar verzoenen reikt verder dan probleemoplossing,

bemiddeling en afspraken om de vrede te bewaren.

Ieder moment van ons leven heeft verzoening nodig.

Je hoeft maar een blik te werpen op die talloze gevoelens van

ongenoegen in jezelf om te weten dat je heel veel kleine en 

grotere oorlogjes voert: met een van je ouders, met een van je 

kinderen, met een goede buur, met mensen die er een andere levensstijl

op na houden, die anders denken, spreken en doen.

Al die mensen kunnen 'ze' voor ons worden.

Daar is verzoening hard nodig.

Verzoening raakt onze ziel in haar diepste lagen.

God heeft ons een blijvende opdracht tot verzoening gegeven.

Henri Nouwen (1932-1996), uit Een jaar met Henri Nouwen, Lannoo